مددکاری اجتماعی

مددکاری اجتماعی حرفه‌ای، مبتنی بر علم، هنر، مهارت و هدف تعریف می‌شود که در آنمددکار کمک می‌کند که مددجو ) یک فرد یا گروه یاجامعه ( مشکل خود را شناخته و به توانایی‌های خود پی ببرد و با استفاده از منابع و امکانات موجود در جهت حل مشکل خود بر آید. در واقع مددکاری اجتماعی عبارت از مجموعه‌ای متشکل از تدابیر و روانشناسی مشاوره و فعالیتهای حرفه‌ای است که در قالب نهادها، سازمانها و موسسات رفاهی توانبخشی، اجتماعی، فرهنگی و تربیتی عرضه می‌شود تا با ایجاد تغییر و دگرگونی مناسب در شرایط مادی و معنوی افراد و قشرها جامعه زمینه بهزیستی رشد و تعالی آنها را فراهم آورد.

 
افرادی که در دوره کارشناسی مددکاری را بگذرانند قادر خواهند بود با بهره‌گیری از فعالیتهای حرفه‌ای- تخصصی در سه زمینه زیر خدمات خود را به جامعه عرضه نمایند.

مددکاری فردی: ارائه خدمات حرفه‌ای به افراد و خانواده‌ها تا روابط اجتماعی سالمتر و موثرتری را دارا شده و قادر شوند با بهره‌گیری از استعدادها توانمندیها، امکانات درونی و بیرونی خود و جامعه به حداکثر رشد مادی و تعالی معنوی و رضامندی حاصل از آن دست یافته و به صورت مستقل و خودکفا و با کارایی بیشتر به زندگی خویش ادامه دهند.

مددکاری گروهی: ارائه خدمات مددکاری گروهی به افراد به منظور رشد استعدادها ظرفیتها و قابلیتها با بهره‌گیری از روابط و فعل و انفعالات گروهی است تا اعضاء قادر شوند بر مسائل و مشکلات خود فائق آمده بنحو مطلوب تری از عهده وظایف و مسئولیتهای فردی و اجتماعی برآیند.

مددکاری جامعه‌ای: توسعه و تعمیم خدمات مددکاری اجتماعی در جوامع مختلف به منظور تأمین نیازهای اجتماعی، فرهنگی رفاهی از طریق بسیج نیروها و جلب مشارکتهای عمومی و بهره‌گیری از استعدادها و نیروهای موجود جامعه.

شرح وظایف

1.     پیگیری وضعیت اجتماعی- اقتصادی و خانوادگی مراجعین معرفی شده(صندوق خیریه امید و ...)

2.     تماس با خانواده مراجع، اساتید و بویژه استاد راهنما و مسئولین دانشگاه

3.     بررسی و شناخت عوامل محیطی موثر در مشکل و در صورت نیاز بازدید از مراکز مذکور

4.     ارتباط مستمر و مداوم با مشاور، روانشناس و روانپزشک مرکز و ارائه نتایج اقدامات صورت گرفته به  آنها جهت تصمیم گیری گروهی.

5.     انجام خدمات اجتماعی و مددکاری برای مددجویان

6.     پیگیری مشکل مراجع تا حصول به نتیجه نهایی

7.     شناسایی منابع حمایتی داخل و خارج دانشگاهی و استفاده از آن جهت کمک به دانشجویان نیازمند

8.     شرکت در جلسات هماهنگی

9.     اعزام و بستری کردن دانشجویان مبتلا به اختلالات شدید روانی در بیمارستان‏ها با نظر روانپزشک و روانشناس بالینی مرکز